August 8, 2006

Adik semua dah kawin, kakak dia bila lagi?

Inilah soalan yg paling selalu aku dengar dari pelbagai pihak. Kiri, kanan, atas, bawah. Penatlah nak jawab.

“Pegilah mandi bunga (diorang ni lagi prefer syirik dari tak kawin)… usaha je tu bukannyer apa.” Heiii…letih la. Masahnyer bukannyer tak nak kawin, tetapi mcm mana nak kawin pun tak reti nak pikir. Kalau betul aku ni nak kawin rasanyer dah lama dah kawin. Kadang-kala, parents punyer kata2 dah sampai tahap menyakitkan hati. Like my mom, pantang ada tersebut ada anything to do dgn lelaki (eventhough org buat plumbing) pun tanyer sama ada mamat tu bujang atau suami org. Sick. So sicko! Bukannyer nak kata plumbing tu tak bagus, tapi kalau hati dah tak nak, nak buat mcm mana. Di masa yg sama, partner kiter punyer parents pun asik la nak kenenkan dgn org itu ini. Parents kiter lagi tak habis habis bising, parents dia lagi. I mean it would be very easy kalau kiter ni mcm org lain. Kenal kenal lelaki, jatuh cinta dan decide nak kawin. Senangkan. Ini masalahnyer nak suka kat lelaki… bukan tak cuba…dah berkali kali cuba…tapi still takleh…. Nnt kalau beri harapan susah pula. Lagi tak baik permain hati org. Dia ingat kiter bebetul, rupanyer berlakon. Kalau kena org baik..kesian dia memendam rasa, kalau kena org jahat, kena ilmu lah pulak …lagi giler.

Kalau iman tu sgt kuat mungkin boleh la …benci tgk muka suami pun boleh la lagi nak layan buat ala ala suka. Memikirkan ganjaran syurga nnt. Cabaran yg tuhan kasi yg ini mmg susah rasanyer nak overcome. Kat sinilah saya fail.

I never had any issues with man, OK je, kawan OK, baik OK je …layan pun OK, cumanyer nak menjadi isteri tu, mmg tak de momentum. Tgk org lain ada anak seronok. Anak mmg ada hati nak, tapi proses sebelum tu bersama lelaki tu …ish … tak masuk otak la. Tak de chemistry. Tu sbb kalau saya tertahu ada org yg ala ala nak jadik senget, cecepat saya akan hentikan. This is never an easy path. Never. Penat, letih, melawan arus adat, lawan arus agama lawan segala gala dlm dunia ni. Penat.

Rasanyer even if I am not with any woman, I don’t know how to be with god creation called man. I never tried to be man, I am so thankful that god created me a woman. I am very happy with that, I never wanted to be a man. I like my hair short or long, I like to dress-up for functions, to wear heels, I like to be simple, I like to be seen as woman but I can’t bring myself to “more than just like and have chemistry” with man. I’m not “man-prone” area. *sigh*

-chefD menulis-